8.5.10

Ölüm olsa dedim kendi kendime. Su anda ölüm konsa kokuma, anımsamaya korksan. ama sen yine de anımsarsın. Hep olduğu gibi… Bırakıp gidemeyeceğimi biliyorsun çünkü. Keşke bilmesen.

7 yorum:

Adsız dedi ki...

sevgilinin katlettiği maktülün rabıta-i mevtidir:

fark etti maktül ölümünü,
cinayeti işleyen: "artık bekleme"
diyecekti
ve böylelikle katil, kalbi besleyen ana atar damarını, yani Müsebbiple olan bağını kesecek ve ondan sonra kalbe artık ümit gitmeyecek ve boğularak ümitsizlikten
o vakit ölecekti maktül.
çünkü maktül
özdemir asaf severdi :

Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş,
Sersem.
Ben seni beklerken ölmem ki..
Beklersem.

çünkü o vakit hep Allah tan isteyecekti

Bu arada, kendi ölümünü düşünürken maktül, ölüler için yaşayanaların da kendi yaşadığı dünyaya göre ölü olduklarını farkedecekti.

ölüler ve öldürülenler alemine göre yaşayanlar birer ölüydü.

katilini özledi o gün maktül, ve yaşayanların, ölü sevdiklerine yaptığı gibi yapacaktı. arada bir dudaklarını yalacak , hasretten burnunun direği sızlayacak ama birdaha kavuşamayacağının zorda olsa farkına varacaktı.

Ardından okuyacaktı Furkan suresinden 74. ayetini hergün (katilini bu kümenin ve isteğin dışında tutarak,
çünkü katili öyle istemişti son darbeyi indirirken kalbe )

Doğruydu keşke bilmeseydi öldür emrini verenle geride kaldığını,
bırakıp onu gidemediğini.
annesine bakıpta onun hayatından
sevgi adına nelere katlanılıp, nelere katlanılamıyacağını dersini alamadığını ki annesinin vermek istemediğini bu dersi bilemeseydi keşke.




Maktül gönül rahatlığıyla yazdı bu satırları çünkü, ölülerin yazdığını yaşayanlar okuyamazdı ki okumamalıydı....

Adsız dedi ki...

zin; acaba bir ara ay ve yıldızlara dair bir şeyler yazarmısın =))

ömer sevinçgül dedi ki...

zinnur, nerelerdesin? hayattaysan ve eski zin'sen bana yaz... öldüysen allah rahmet eylesin. eski zin değilsen allah yine rahmet eylesin.

Adsız dedi ki...

anılsamak değince Tolstoyun bir sözü geldi aklıma:


Sevipte, gerigetiremeyeceğin kişinin en kötü yanı, her anımsadığında seni tekrar tekrar terk ederler..........................................

Adsız dedi ki...

Olmadığını düşündüm bir an.Sanki hiç tanışmamışız.Olmamışsın bu topraklarda.

Durması gerektiği halde durmadan istasyondan geçen trenin şiddetli rüzgarındayım ,belki yıllar sonra rahmindeki cenin'inin kalp atışındayım ,o küçücük ellerindeki küçücük boya tozundayımdır kim bilir..

Ayrı düştüğümüzü düşündüm.Düştü işte ,düşüremedim düşümden.Ama olur da ayrı düşersek bir gün ;Bugünkinden daha ağır bir ayrılıkta ;yaşa hayatını dilediğince.beni ,onu ,hiç bişeyi düşünmeden.Kerem ol ,Leyla ol ,Mecnun ol ,kavrulmaya devam et ateşin ile ,benim için de..
Her ne kadar ayrı düşsek bile unutma soluduğun hava olmuşumdur ciğerlerinde yada sigarandaki hasret dumanıyımdır yine içindeyim bak! Ciğerlerinde.. Bir şırıngadayım belki ,belki de her gece gördüğün kabusumdur ,günlerde.

Ama dedim ya ;senim ben.Bunlardan en önemlisi olur ya dediğm gibi ayrı düşersek birbirimizden ,her özlediğinde aynalara bak ,işte tam da oradayım ben. Yansımalarda..

... ve dilek ipliği koptu bedenlerden ;

Ayrı düştüğümüzde konuştuğumuz gibi ,daha büyük ayrılıklarımızda düşünmeyecektik birbirimizi ,unutacaktık ama ;hiç unutmayacaktık.Uyur gibi yapıp hiç uyumayacaktık gecelerde ,sen benimle ,ben seninle konuşacaktım.uzun süredir yapamamştım bunu ,ne seni ,ne gidenleri ,ne gelenleri ne de yeni dünya yalanları uyduramadım kendime ,düşünemedim ,yaşayamadım ;
nefes alır gibi yaptım ama alamadım.

Bu aralar düşlerindeyim biliyorum ,düşüremediğin hayatındayım. Düşmüş çocukluğundaki olmayan ailendim belkide hayatında ,şimdi de ailen yapmaya çalıştığın adamın hayatından söküp aldığın misketlerim belki ;ama hiç bi zaman rahmindeki ceninin kalbinde olmayacağım ya da hasret dumanlarında.Yaşadığını düşündüğün yaşantılarında da olmayacağım ,gittiğinde ettiğin kelamları çıkaramıyorum aklımdan ,çıkarmak istemiyorum belkide.rahmin saflığı ,ruhun özgürlüğü ,yeni hayat yalanlarındaki gibi ,hepsi palavra.
Siz ,biz ,onlar ,leyla ,mecnun ,an ,dem ,sen ,ben ;
koca birer yalan ;
içimdeki ,içindeki âşk ,ateş.
‎19 ‎Eylül ‎2009 ‎Cumartesi, ‏‎16:28:38


Zamanlar öncesinde vermek istemişimtim bunu sana ,an dem ikileminde zamansız bi yolculukta ,zamansızlığın iz düşümünde olması mümkün kılındı. Kendine iyi bak ..

Adsız dedi ki...

zin' nerdesin?

Adsız dedi ki...

Maktüle sorsusaydı yanına hafızandan neleri almak istersin diye.

Bir talebeleri için kalkılan gece aydınlığı, birde kelebeğin uçuştuğu bahar günlerini almak isterdi herhalde...